Gryfońskie
Gwardia Godryka Gryffindora
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Gryfońskie Strona Główna
->
Fanfiction
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
TAK
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz HTML w tym poście
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Regulamin i inne temu podobne
----------------
Organizacyjne conieco
Co dodać? Co wywalić?
Gryfonisko
----------------
Sami o nas
Inni o nas
Nasze sprawy
Potterowisko
----------------
Ludu - do kin!
Przeczytane...
Spoilerownia
Czytelnia
----------------
Ogłoszenia
Fanfiction
Prozatorsko
Lirycznie
Inne
Dyskusje
----------------
Na gorąco
Szkoła
Literatura
Muzyka
Film
Towarzysko
----------------
Zajazd Pod Cynowym Lwem
Gierki
Ratingi
Konkursy
Kącik Zgredka
Sabaty
Przegląd tematu
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumline"> <tr> <th class="thCornerL" width="22%" height="26">Autor</th> <th class="thCornerR">Wiadomość</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Iguanka.</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/subRed/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Pią 16:40, 11 Lis 2005<span class="gen"> </span> Temat postu: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">Aż miło. <br /> <br />Pamiętam pierwsze twory Simon, jeszcze na FSB. Były nieskładne, pełno było błędów i nieciekawe. Takie odnoszę wrażenie. Zaś to powyżej... Poprawa, znaczna. Oj, tak. Miło się czyta, choć króciuchne to i możnaby bardziej rozwinąć. Nie czytałam czegoś w tym stylu, z tą tematyka. Może dlatego, że to taki krótki epizot z książki? Ale trzeba mi przyznać, że ślicznie to opisałaś, pomysł z rosyjskim (nie mylę się?) przedni. <br /> <br />Jestem bardzo kontent. Chyba ci <span style="color: blue">Blue Lagoon </span>postawię. Całą butelkę.</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/subRed/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Selene Simon</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/subRed/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Pią 15:13, 11 Lis 2005<span class="gen"> </span> Temat postu: Na oddziale zamkniętym</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">Od autorki: <br />Fick pod wpływem natchnienia piosenki "Anastazja, jestem" zespołu Łzy. Mogą być błędy!!! <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Na oddziale zamkniętym</span> <br /> <br />Leżę tu już od kilku tygodni. A może miesięcy? Lat? Nie wiem. Straciłem poczucie czasu. <br />Nie mogę nic powiedzieć, ruszyć ręką, ani wstać. Niestety wszystko słyszę i wiem co mnie czeka – śmierć. Śmierć długa i powolna. Stopniowo będę zanikał w oczach ludzi. Będę umierał dla nich z minuty na minutę, z godziny na godzinę, z dnia na dzień. <br />Początkowo odwiedzała mnie moja żona z dziećmi lecz od jakiegoś czasu ich nie widuję. Chyba także o mnie zapomnieli. <br />Tęsknię do świata żywych. Chciałbym spotkać się z dawnymi przyjaciółmi. Próbuję przypomnieć sobie ich twarze i głosy, lecz nie daje rady. Przed oczami przemykają mi obrazy z tamtej nocy. Nocy, która zapoczątkowała mą zgubę. <br />Śmierciożercy, wszędzie śmierciożercy. Z przodu, z tyłu i po obu stronach. Nie ma drogi ucieczki. Staram się uciec lecz to niemożliwe – są wszędzie. <br />Ktoś atakuje mnie od tyłu Crutiatusem. Czuję ból. Ból tak przenikliwy i tak obszerny, że tracę oddech. Upadam na zimną ulicę jęcząc z bólu. <br />Słudzy Czarnego Pana śmieją się i rzucają następną klątwę. <br />Czuję jeszcze większy ból. Zaczynam wyrywać sobie włosy z głowy. <br />Śmieją się jeszcze głośniej. <br />Zaczynam tarzać się po ulicy. Ból z każdą chwilą wzrasta. <br />Kolejny Crutiatus. <br />Ból coraz mocniejszy i rozleglejszy. Czuję się jakbym miał zaraz eksplodować. <br />Krzyczę i zaczynam błagać ich, o to żeby przestali. <br />Śmieją się mi w twarz, ktoś nawet mnie w nią kopnął. Tracę pomału świadomość. <br />- Panie Bode? – spytał miły głos i chwilę później nade mną zawisła głowa jakiejś kobiety. <br />Spojrzałem na plakietkę z nazwiskiem. <br />- Strout… - mruknąłem bardzo cicho. <br />Uzdrowicielka uśmiechnęła się promiennie. <br />- Tak, tak kochaneczku, tak się nazywam. Och, jak dobrze! Wreszcie coś powiedziałeś! <br />Trzeba jej opowiedzieć o śmierciożercach! Szybko, szybko…myśl Broderyku! <br />- Cumastius streszewe…takiewe bardzo takiewe! – mruczałem cicho. – Niet! Niet trabe! <br />Co się dzieje? Dlaczego nie mówię tego co myślę??? <br />- Maro sertew bardzo sertew! – mój głos podniósł się do histerycznego pisku. <br />Uzdrowicielka pogłaskał mnie po głowie. <br />- Spokojnie kochaneczku, spokojnie – powiedziała i wyciągnęła zza pasa strzykawkę. <br />Chce bym zasnął, a w tę czas zapomnę jej powiedzieć! <br />- Niet! Niet Strout! Sevebe drogesaw! – krzyczałem rozpaczliwe, ale już czułem jak ostra igła zostaje wkłuwana w moje ramię. Szczepionka pomału rozpływa się w moich mięśniach. Obraz zaczyna się rozmazywać… <br />- Niet, niet passiva… - szepnąłem po raz ostatni i rozpłynąłem się w błogiej nieświadomości. <br /> <br /> <br />* * * <br /> <br /> <br />- To oddział pobytu długoterminowego… - wyjaśniła uzdrowicielka komuś. <br />Rozejrzałem się po pomieszczeniu. Naprzeciwko mojego łóżka stała uzdrowicielka Strout i jakieś dzieci. Dwie dziewczynki: ruda i brunetka. Po chwili zza nich wystąpili dwaj chłopcy: rudy i brunet. Spojrzałem baczniej na bruneta. <br />Jego oczy! Takie jak Lily! Włosy! Jak u Jamesa! To musi być… <br />- Harry Potter – szepnąłem prawie niedosłyszalnie. <br />- …w przypadku pana Bode, wyraźnie odzyskuje mowę, chociaż mówi w języku, którego jeszcze nie udało nam się rozpoznać – z zamyślenia wyrwał go spokojny głos uzdrowicielki. – No, ale muszę dokończyć rozdawanie prezentów… <br />Coś jeszcze mówiła, ale ja przestałem jej słuchać. Potter? Harry Potter tutaj? Muszę mu szybko powiedzieć, że jest w wielkim niebezpieczeństwie! Oni wiedzą już, gdzie jest przepowiednia i jak się tam dostać. A kiedy ją zdobędą… <br />- A tobie, Broderick, przysłano roślinkę w doniczce i cudowny kalendarz z hipogryfami, na każdy miesiąc inny, pewnie ci to trochę poprawi humor, co? - zaszczebiotała uzdrowicielka kładąc na szafce jakąś roślinkę. <br />Spojrzałem na nią i oczy rozszerzyły mi się ze strachu. To były diabelskie sidła. Nie, nie mogła być aż taka głupia by mi je przynieść. Wydaje mi się, że to one. <br />- Weszewe Potelle…passiva….da, da – szepnąłem w stronę Pottera lecz ten nie zwracał na mnie uwagi i poszedł witać się z kimś. <br />Zamknąłem oczy i znów zasnąłem. <br /> <br /> <br /> <br />* * * <br /> <br /> <br />- Czas wstawać kochaneczku – zaszczebiotała Strout. – Już rano, a ty wciąż śpisz. <br />Spojrzałem na nią nieprzytomnym wzrokiem. <br />- Niet, se was, niet to spec – powiedziałem głośno i podparłem się na łokciach. – Ba se we? <br />Pokiwała bez przekonania głową. <br />- A może masz ochotę podlać swoją roślinkę? – spytała poprawiając mi poduszkę. <br />Tym razem to ja pokiwałem bez przekonania głową. <br />- Da, da se kwiete – powiedziałem. <br />Podała mi konewkę szybko bo zaczął piszczeć imbryk w sąsiednim pokoju. <br />- Och, zapomniałam o wodzie na herbatkę – powiedziała z uśmiechem na ustach. – Zaraz wracam, a ty kochaneczku, podlej swoją roślinkę. <br />Wstała i wyszła szybko z pokoju. <br />Obróciłem się w stronę roślinki. Była łudząco podobna do diabelskich sideł, ale zachowywała się spokojnie. <br />Podniosłem rękę i delikatnie jej dotknąłem. Zadrżała i podniosła swoje macki. Szybkim ruchem oplotła je wokół mojej szyi. Złapałem za nie mocno i próbowałem je z niej ściągnąć. Nie puściły. Zaciskały się mocniej i mocniej, a ja z każda sekunda traciłem oddech. <br />- Niet, niet… - szepnąłem po raz ostatni i opadłem bezwładnie na poduszki.</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/subRed/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group
Regulamin
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj